De media besteden in toenemende mate aandacht aan wetenschappelijke publicaties die suggereren dat de verandering van het klimaat wel eens aan de bovenkant van de ranges kan uitkomen. Door het afsmelten van de ijskappen van Groenland en Antarctica zou de waargenomen zeespiegelstijging bovendien wel eens kunnen versnellen. Dat roept de vraag op of het huidige klimaatadaptatiebeleid wel voldoende is. Tijdens de VVM-debatavond over “High-end klimaatscenario’s” gaven verschillende sprekers hun visie op de noodzaak van een “plan B”. Dit gebeurde onder leiding van Gé Verver van het KNMI.
Op deze avond maakte Caroline Katsman van de TU Delft duidelijk dat de zeespiegelstijging vooralsnog redelijk in lijn ligt met de verwachtingen die gebruikt zijn voor het beleid, vooral tot 2050, maar dat er nog wel een hoop onzekerheden zijn waarbij een kleine kans eenmaal bewaarheid grote gevolgen kan hebben.
Eric Schellekens van adviesbureau Arcadis bekeek de noodzaak voor een plan B meer vanuit de noodzaak van de vernieuwing in stedelijke ontwikkeling met grootschalige buitengebieden. In Nederland verloopt deze modernisering van steden volgens hem veel te traag om in de pas te blijven met snelle en grote ontwikkelingen die op ons af komen, zoals klimaatverandering.
Kim van Nieuwaal van het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat en Jos van Alphen van het Deltacommissariaat benaderden het vanuit het lopende adaptatiebeleid van Nederland. Volgens Van Nieuwaal kunnen snelle veranderingen mogelijk niet voldoende door de maatschappij worden opgevangen. Van Alphen wees op de extra flexibiliteit van het Deltaprogramma. Nieuwe risico’s zoals versnelde zeespiegelstijging zijn bijvoorbeeld al via de recent opgerichte Signaalgroep geïdentificeerd.
In de discussie werden praktische suggesties geopperd voor een klimaatbestendige toekomst van Nederland. Niet technische haalbaarheid, maar financiering van lange-termijnoplossingen werd gezien als het belangrijkste probleem. Daarom zou de inzet van private gelden in plaats van, of in aanvulling op, de huidige voornamelijk publieke financiering van adaptatie meer aandacht moeten krijgen. Qua organisatie werd voorgesteld om de vereiste ingrijpende ruimtelijke transitie van Nederland in de komende decennia voor te bereiden via ‘tafels’ met de relevante maatschappelijke groeperingen.
