Raki Ap is oud-militair, ambtenaar bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken en klimaat- en anti-racisme activist. Tijdens gastcolleges en presentaties neemt Raki Ap zijn publiek mee op reis naar z’n thuisland, West Papoea, tevens ‘s werelds grootste tropische eiland. Raki laat mensen beleven hoe het voelt om één dag Papoea te zijn en wat klimaatverandering vanuit het oogpunt van veel inheemse volkeren betekent. Raki spreekt dan ook vanuit het inheems perspectief en maakt daarmee veel los binnen de klimaatbeweging en gevestigde instituten.

Luister ook naar de Podcastaflevering van Groene Gesprekken met Raki Ap.

De verhalen over klimaatverandering die wij vertellen zijn niet compleet. Het perspectief van inheemse volkeren mist er namelijk in. Toch zijn zij van onmiskenbaar belang om cruciale ecosystemen in stand te houden. Ze zorgen voor 80% van het behoud van de biodiversiteit op onze wereld. Tegelijk plukken zij vaak de wrange vruchten van de grondstoffenwinning voor onze consumptiegoederen en onze energietransitie.

Raki Ap, woordvoerder van de Free West Papua Campaign, neemt zijn publiek mee op reis naar zijn roots: West Papoea, tevens ‘s werelds grootste tropische eiland. Raki laat mensen beleven hoe het voelt om één dag Papoea te zijn en wat klimaatverandering betekent vanuit het oogpunt van veel inheemse volkeren. Raki spreekt vanuit het inheems perspectief. Hij maakt daarmee veel los binnen de klimaatbeweging en gevestigde instituten.

Detlef van Vuuren (1970) is a Professor of Integrated Assessment of Global Environmental Change at Utrecht University’s Faculty of Geosciences and a senior researcher at PBL Netherlands Environmental Assessment Agency, where he leads the IMAGE integrated assessment modelling team.

He has published more than 400 articles in peer-reviewed journals, including high profile journals such as Nature and Science. He is among seven people worldwide who are listed as ‘highly cited researcher’ in three disciplines simultaneously and was listed as 5^th most influential scientist in the field of climate change worldwide by Reuters. Detlef van Vuuren’s work focuses on global sustainability issues.

With his team, he develops models to explore future climate and environmental changes through scenarios (i.e. projections of the future). The use of models allows accounting for the interaction between the economy and climate, land use and other environmental parameters, across geographic scales and over time. Detlef van Vuuren is a member and board member of the Integrated Assessment Modelling Consortium (IAMC), the Earth Commission (as part of Future Earth) and the Global Carbon Project (GCP).

He is deputy editor of the scientific journal Climatic Change (a leading interdisciplinary journal on climate change). Detlef van Vuuren had a coordinating role in the development of the Representative Concentration Pathways (RCPs) and subsequent Shared Socioeconomic Pathways (SSPs), now used in the IPCC’s assessments. He led several international research projects, including the EU Funded PATHWAYS and COMMIT projects and participated in the scientific steering group of more than ten other European research projects. He participated as Coordinating Lead Author and Lead Author in more than 15 scientific assessments, such as the 5th and 6th Assessment Reports of IPCC, the Millennium Ecosystem Assessment, UNEP’s Global Environment Outlook, the International Assessment on Agricultural Science and Technology Development, and the OECD Environmental Outlook. Detlef van Vuuren is also member of the Royal Academy of Sciences and the Arts of the Netherlands.

De ‘Limits to Growth’ publicatie uit 1972 vormt ontegenzeggelijk een van de meest invloedrijke publicaties op het gebied van duurzame ontwikkeling en inspireerde het ontstaan van een heel gebied van model-gebaseerd scenario studies op dit terrein. Sinds 1972 zijn studies gepubliceerd in de context van onder meer klimaat- en biodiversiteitonderzoek (IPCC en IPBES), UNEP’s Global Environmental Outlook en groot aantal studies op nationaal niveau. Veel van de modellen die nu worden gebruikt zijn qua detail aanzienlijk nauwkeuriger dan het World3 van Meadows et al.

In de presentatie gaat Detlef van Vuuren in op projecties van Limits to Growth en laat zien hoe deze zich verhouden met werkelijke trends. Bovendien bespreekt Detlef van Vuuren hoe scenario studies nu worden gebruikt een beeld te krijgen van de duurzaamheidsuitdagingen.

Alton Walley is a Whadjuk, Wilman, Kaneang Nyoongar man from the South-West of Western Australia. Alton has been heavily immersed in his culture since he was a young boy, being fortunate enough to have access to, and engage with, a wealth of knowledgeable cultural figures. He has been dancing and playing music with the Middar dance group since he could walk, performing locally, nationally and internationally.

Alton’s true passions are embedded in his culture and the Arts. This led to him to a Tourism and Australian Indigenous Studies major at Murdoch University whilst working a Cadetship with Kings Park and Botanical Gardens. Alton aims to continue to develop his skills in an array of fields, consulting and penning various projects in the film, television, theatre and creative arts industries. He believes that his strong Nyoongar identity, alongside his passion for cultural representation and education, has guided his journey and aided in his achievements to date.

Alton Walley verzorgt een openingsritueel. 

Voorbeelden hiervan zijn te vinden op:

• Fremantle's Welcome to Country - YouTube
• In The Zone Conference | Welcome to Country - YouTube
• Ernie Dingo and Richard Walley on the 40th year of their welcome to country | Indigenous Australians - The Guardian

Laura de Vries zet zich in voor een leefbare toekomst door zich bezig te houden met een toekomstbestendige, versnelde en inclusieve klimaattransitie. Dat doet zij onder andere door de stem van jongeren te vertegenwoordigen bij de politiek en overheid als vicevoorzitter en bestuurslid overheid & politiek bij de Jonge Klimaatbeweging. Laura is daarnaast Klimaatambassadeur. Onder leiding van de toenmalig Nederlandse klimaatgezant, Marcel Beukeboom, volgde zij vanuit het ministerie van Economische Zaken en Klimaat een traject tot klimaatambassadeur. Laura is tevens werkzaam als consultant en interim projectleider duurzaamheid en energietransitie.

Wat drijft jongeren om bij te dragen aan de wereld en hoe willen zij dat de wereld er in 2100 uit ziet? Welke kant moeten we met zijn allen op en welke instrumenten spelen daarbij een rol? Daarover vertelt Laura de Vries die zich bezighoudt met het aanjagen van een toekomstbestendige en inclusieve transitie vanuit het jongerenperspectief.

Jeroen van den Bergh is ICREA-hoogleraar aan de Universitat Autònoma de Barcelona (2007-heden), en hoogleraar Milieu-economie aan de Vrije Universiteit Amsterdam (1997-heden). Zijn huidige onderzoek bevindt zich op het snijvlak van milieu-economie en energie-klimaatstudies.

Hij is voormalig hoofdredacteur van het tijdschrift “Environmental Innovation and Societal Transitions”. Hij ontving de Royal/Shell Prize 2002 for Sustainability Research, de Sant Jordi Environmental Prize 2011 in Catalonië, een eredoctoraat van de Open Universiteit (2019) in Nederland, en een ERC Advanced Grant van de Europese Unie. Zijn laatste boek is “Human Evolution beyond Biology and Culture: Evolutionary Social, Environmental and Policy Sciences”, uitgegeven door Cambridge University Press.

Velen beschouwen klimaatverandering als de belangrijkste milieu-uitdaging voor toekomstige economische groei, omdat klimaatschade aanzienlijke economische kosten zal veroorzaken, of omdat streng klimaatbeleid de groei zal beknotten. Het laatste belemmert veel kiezers en politici om onvoorwaardelijk steun te geven aan serieus klimaatbeleid. De discussie over klimaat versus groei zal in de komende jaren feller worden, aangezien de tijd die beschikbaar is om de opwarming van de aarde te beperken tot twee graden Celsius langzaam maar zeker verstrijkt.

In mijn lezing bespreek ik waarom zowel de argumenten vóór groene groei als tegen groei (“degrowth” of “anti-groei”) niet overtuigen, noch in wetenschappelijk noch in politiek opzicht. In plaats hiervan stel ik een derde – neutrale of indifferente – visie voor, genaamd “a-groei”. Dit is een risicomijdende strategie die zowel polarisatie in het groeidebat als verzet tegen goed milieu- en klimaatbeleid kan verminderen.

ir. Babette Porcelijn is ontwerper, oftewel ‘professioneel probleemoplosser’. Zij heeft Industrieel Ontwerpen gestudeerd aan de TU Delft (2001). Daar heeft zij kennis van industriële processen en ketenanalyse opgedaan. Na 10 jaar bij bureaus te hebben gewerkt startte Babette in 2011 haar ontwerpstudio.

Begin 2014 ging het roer om, toen ze tijdens een gesprek met haar man de milieu-impact van productieketens tot zich liet doordringen. Ze ging op onderzoek uit. Het boek De verborgen impact (2016), is het resultaat. Inmiddels zijn meer dan 20.000 exemplaren van De verborgen impact verkocht en het is ook uitgegeven in Frankrijk. Om mensen praktisch op weg te helpen schreef ze het doeboek EcoPositief in vijf stappen met online tool mijnverborgenimpact.nl. Het happy 2050 scenario verscheen in juli 2021 en wordt goed ontvangen.

Babette is directeur van anbi-stichting Think Big Act Now, waarmee zij workshops en trainingen organiseert. Zij is veelgevraagd spreker en treedt regelmatig op in de media.

Een effectief denkraam voor ons, als crew van de planeet

Hoe creëren we een veilige, stabiele wereld waarin we elkaar een welgemeend 'happy 2050' kunnen wensen? Dat is de vraag waarnaar Babette Porcelijn onderzoek deed. Het happy 2050 scenario is het resultaat; een compleet plan van aanpak voor een veilige planeet, een geïnspireerde crew, een integer beleid, eco-positieve productie zonder verborgen impact, een gezonde economie en gelijke kansen in de wereld op welzijn voor iedereen.

In haar lezing laat Babette zien dat zo'n brede blik blinde vlekken blootlegt. En dat is nuttig want zo komen we tot effectievere oplossingen. Ze laat bovendien zien dat individuele acties en systeemverandering hand in hand gaan. En het mooie is, deze acties hebben meteen al voordelen.

Vivianne Heijnen is staatssecretaris van Infrastructuur en Waterstaat voor CDA.

Bas is een serie ondernemer in de pure zin van het woord. Al op jonge leeftijd richtte hij een reeks sociale en duurzame organisaties op van Indigenous Wellness tot Ethical Hacking en Leiderschapsontwikkeling.

Momenteel is hij actief als oprichter van het Lancelot Instituut, en een trainerscollectief, voorzitter van de Club of Rome Nederland, bestuurder van Stichting De Buitenschool en partner van Down to Earth. Daarnaast is hij gelieerd aan de Noongar Aboriginal stam uit West-Australië.

Als coach, trainer en spreker organiseert Bas innovatieve transformatiereizen en leiderschapsprogramma’s, waarbij somatische transformatie, inheemse wijsheid en regeneratief leiderschap centraal staan. Bas heeft een verfrissende, holistische kijk op onze samenleving. Deze weet hij als geen ander te vertalen naar de praktijk van verschillende bedrijfs- en non- profit omgevingen in inspirerende en interactieve lezingen, trainingen en workshops.
Hij leeft het motto: ´practise what you preach'.

In 1972 kwam de Club van Rome met het rapport ‘limits to growth’.

Nu 50 jaar later, staan wij stil bij de lessen die we mochten en mogen leren. Van daaruit werkt de Club van Rome aan scenario’s en toekomst vaste strategieën voor de komende 50 jaar. Welke keuzes maken we nu ten behoeve van het nalatenschap voor onze toekomstige generaties?

De Club van Rome Nederland ging op zoek naar de ontbrekende schakels die nodig zijn om te komen tot daadwerkelijke transformatie naar een wereld die eerlijk, regeneratief en veerkrachtig is.
Als voorzitter van de Club van Rome Nederland, zal Bas Jurres ons meenemen op een reis die het grote, gefragmenteerde geheel weer verbindt met de kleine gewoontes, patronen en interacties die ons sturen, verrijken en beperken bij deze transformatie.

Jaap Tielbeke (1989) is journalist van de Groene Amsterdammer. Sinds 2015 schrijft hij over klimaatverandering. In 2020 verscheen bij uitgeverij Das Mag zijn boek Een beter milieu begint niet bij jezelf en begin dit jaar publiceerde hij We waren gewaarschuwd. In dat boek onderzoekt hij wat we (niet) hebben gedaan met het profetische Grenzen aan de groei-rapport van de Club van Rome.

Peter Builtjes (1949) was werkzaam bij TNO, met name op het gebied van het modelleren van luchtverontreiniging. Hij was bijzonder hoogleraar aan de Universiteit Utrecht en honorar professor aan de Freie Universität Berlin, met als leeropdracht atmosferische chemie. Hij is opa van zes kleinkinderen.

Isa van Malenstein (1998) is dubbele Master student aan de Wageningen Universiteit, waar ze Climate Studies en International Development Studies studeert. Daarnaast heeft ze de functie bestuurslid Beleid gehad bij de Jongerenmilieuraad, waarin ze met haar commissie de stem van jongeren vertegenwoordigde in gesprekken over milieubeleid met het Team Nationaal Milieu Programma.

Isa van Malenstein en Peter Builtjes gaan met elkaar in gesprek over Grenzen aan de Groei 1972-2022-2072. Er wordt teruggekeken over de afgelopen 50 jaar, wat er fout en wat er goed gegaan is. De hoop, de verwachtingen, de zorgen over de komende 50 jaar komen ook ter sprake. In het gesprek worden de grenzen van urgentie, van technologische mogelijkheden en veranderingen in leefstijl opgezocht, en de mogelijkheden om verschillende generaties samen op te laten trekken verkend.

Antoine Heideveld is directeur van Het Groene Brein sinds 2014. Het Groene Brein is een netwerk van wetenschappers voor een duurzame economie met als doel kennis op het terrein van de nieuwe economie te vergroten, te verbinden en vooral direct toe te passen binnen de praktijk van duurzame ondernemers.

In 2017 richtte hij samen met enkele anderen de coöperatie Cirkelstad op, hét platform voor koplopers in de circulaire en inclusieve bouwsector. Sinds eind 2018 is hij voorzitter van VVM.

In 1995 studeerde Antoine af aan de Universiteit van Amsterdam in Ecology and Evolutionary Biology. Zijn carrière startte hij in 1998 daar als docent Duurzame Ontwikkeling. Ook was hij onderwijscoördinator van het Expertisecentrum Duurzame Ontwikkeling bij de UvA. Tegelijkertijd was hij ook directeur vah DHO, een netwerk voor duurzame ontwikkeling bij hogescholen en universiteiten. In 2008 stopte hij in het onderwijs en werkte hij als adviseur bij Agentschap NL, voorheen Senternovem tot 2014.

Peter Akkerman (29) is een van de schrijvers van het Nationaal Milieuprogramma. Hij heeft een achtergrond in diplomatie en veiligheidsvraagstukken. Na een start bij Buitenlandse Zaken, maakte hij de overstap naar duurzaamheid. Vrede en veiligheid zijn belangrijk, maar een leefbare aarde is de randvoorwaarde. Het aanpakken van biodiversiteitsverlies, de klimaatcrisis en milieuvervuilingen zijn de uitdagingen van onze tijd, en daar zet Peter zich vol passie voor in. Peter werkt graag met jogneren en is oprichter van de Jongerenmilieuraad, voorzitter van de stichting Bos dat van zichzelf is en bedenker van Serendicity, de app om steden te vergroenen (in ontwikkeling). Ook is hij een van de organisatoren van dit congres. Hij zit dus zeker niet stil….